W nocy z 21 na 22 czerwca, w letnie przesilenie, dawni SÅ‚owianie obchodzili Noc KupaÅ‚y – Å›wiÄ™to witalnoÅ›ci i pÅ‚odnoÅ›ci. Po przyjÄ™ciu chrzeÅ›cijaÅ„stwa nazwano to Å›wiÄ™to NocÄ… ÅšwiÄ™tojaÅ„skÄ…, która w trochÄ™ zmienionej formie, przetrwaÅ‚a do dzisiaj. Obecnie Noc ÅšwiÄ™tojaÅ„ska, zwana także SobótkÄ…, obchodzona jest w wigiliÄ™ Å›wiÄ™tego Jana – 23 czerwca. To głównie Å›wiÄ™to kobiet, które w blasku palonych ognisk wiÅ‚y wianki i snuÅ‚y marzenia o dalszym życiu. Do peÅ‚ni szczęścia nie mogÅ‚o jednak przy ogniskach zabraknąć i mężczyzn. Noc ÅšwiÄ™tojaÅ„ska miaÅ‚a moc czarodziejskÄ…. ZakwitaÅ‚ kwiat paproci, który obdarzaÅ‚ swego znalazcÄ™ szczęściem, majÄ…tkiem, wszelkimi mÄ…droÅ›ciami oraz zapewniaÅ‚ (na proÅ›bÄ™ szczęśliwca) niewidzialność. Tej magicznej nocy na ziemiÄ™ schodziÅ‚y zÅ‚e duchy, dlatego, aby nie popaść w ich wÅ‚adanie palono w ogniskach zioÅ‚a – bylicÄ™, szaÅ‚wiÄ™, dziewannÄ™, których zapach rozpÄ™dzaÅ‚ wszelkie zÅ‚o. DziewczÄ™ta puszczaÅ‚y wianki na wodÄ™ i pilnie obserwowaÅ‚y, jak pÅ‚ynÄ…, bo od tego przecież zależaÅ‚o ich szczęście, miÅ‚ość i szybkie zamążpójÅ›cie. Woda w tÄ™ niezwykÅ‚Ä… noc również nabieraÅ‚a niespotykanych wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci. KÄ…piel w wodzie ukwieconej wiankami gwarantowaÅ‚a bowiem szczęśliwÄ…, peÅ‚nÄ… radoÅ›ci przyszÅ‚ość. Wzorem lat poprzednich, Stowarzyszenie KoÅ‚o GospodyÅ„ Wiejskich w Mokrsku i Gminna Biblioteka Publiczna zorganizowaÅ‚y w parku w Mokrsku Wieczór ÅšwiÄ™tojaÅ„ski, na który zaproszeni zostali mieszkaÅ„cu Mokrska i zaprzyjaźnione KoÅ‚a GospodyÅ„ Wiejskich. Panie uplotÅ‚y wianki, które później puszczone zostaÅ‚y na wodÄ™. ByÅ‚o ognisko, Å›piewy… Tylko zabrakÅ‚o Å›miaÅ‚ka, który o północy poszedÅ‚by szukać kwiatu paproci…
Agata Rzeźnik
